odpokutowywać

odpokutowywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, odpokutowywaćowuję, odpokutowywaćowuje, odpokutowywaćany {{/stl_8}}– odpokutować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia, odpokutowywaćtuję, odpokutowywaćtuje, odpokutowywaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}'doznać czegoś przykrego, cierpieć za swój lub czyjś błąd, grzech, postępowanie wykraczające przeciw normom, zasadom; odbywać, ponosić karę; odbywać, odprawiać pokutę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Długo odpokutowywał swoje występki. Odpokutowywać grzechy, winy, czyjąś nieostrożność, bezmyślność, głupotę, lenistwo, naiwność. Odpokutował kalectwem lekkomyślność. {{/stl_10}}